به گزارش تابناک قم، شاید شما هم از آن دسته افراد باشید که با لایه نازک خاک نشسته بر میز کار، روی کمد کتابخانه، گوشه‌های راه پله و جلوی منزلتان کنار آمده‌اید و دستمال کشیدن پیاپی و تمیز کردن این نقاط را به علت تندبادهای پیاپی و آلودگی هوا به وسیله وجود ذرات معلق خاک در آسمان، کاری عبث و بیهوده می‌دانید.
و یا هنگامی بر روی موکت منزل یا محل کارتان قدم برمی‌دارید، انگشتان پای‌تان با نرمی خاک نشسته بر زمین ممزوج می‌شود و شما در این هنگام سعی می‌کنید حواس‌تان را به جای دیگری پرت کرده و این موضوع را پدیده‌ای عادی تلقی کنید. اما گرد و غبار موجود در هوا بیش از آن که بر خانه و کاشانه ما تاثیر بگذارد؛ این سلامتی و ریه‌های ما است که بیشترین تاثیرپذیری را از پدیده نامأنوس دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبرقم (قم‌نا)، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست استان قم به تازگی در مصاحبه‌ای گفته است: "تعداد روزهای آلوده به گرد و غبار در سال جاری نسبت به سال های گذشته افزایش چشمگیری داشته و در ۱۰۹ روز ابتدای سال، ۴۶ روز ناسالم بوده است." به گفته سیدرضا موسوی مشکینی، یک سوم مساحت استان قم به کانون گرد و غبار تبدیل شده است.
یک کارشناس اداره کل هواشناسی استان قم نیز، منشا اصلی گرد و غبار تیرماه سال جاری را کانونهای گرد و خاک داخلی دانسته است. با قطع حقابه‌های زیست محیطی استان در دهه‌های گذشته و گسترش خشکسالی، کانونهای فعال گرد و غبار بسیاری در قم شکل گرفته است که نه تنها قم، بلکه استان‌های مجاور را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است.
منظور از کانونهای گرد و غبار مشخصا نقاطی است که از پیش فاقد پوشش گیاهی بوده و یا به علت خشکسالی، پوشش گیاهی خود را از دست داده است و به همین علت دستخوش تندبادهای تابستانی شده و به کانونی برای گرد و غبار تبدیل شده است. با این حال سیاست‌های ناموزون توسعه شهری قم، به گونه‌ای است که در برخی محلات شهر، زمین‌های بلااستفاده زیادی با مساحت بالا رها شده است.
زمین‌هایی که بسیاری از آنان کاربری کشاورزی داشته و بر اساس مصوبه‌های شورای شهر، مالکان آنان حق تغییر کاربری زمین‌های خود را ندارند. از طرف دیگر به علت خشکسالی و یا مسائل دیگر، مالکان آنان تمایلی به کشت این زمین‌ها ندارند و به وقت تندباد، این زمین‌ها به یکی از کانونهای مشهود گرد و خاک در شهر قم تبدیل می‌شوند.
تبعات عدم استفاده از این زمین‌های حاصل‌خیز درون شهر قم به تولید گرد و غبار ختم نمی‌شود و در صورت عدم رسیدگی، فرسایش خاک یکی دیگر از تبعات اصلی رهاکردن این زمین‌ها به حال خود است که در این صورت اگر زمانی شهرداری و دیگر مجموعه‌های مدیریتی هم تصمیم بگیرند که این زمین‌ها را خریداری کرده و از آن برای ایجاد فضای سبز استفاده کنند؛ عملا با مشکل مواجه خواهند شد.
افزون بر این اصل وجود یک زمین خالی و بایر در جاهایی که پر رفت و آمد بوده و عملا محل تردد جمعیت چشمگیری از شهروندان محسوب می‌شود؛ چهره نامأنوسی از شهر و مدیریت آن را به نمایش می‌گذارد. این در حالی است که شهرداری قم می‌تواند ضمن توافق با مالکان، این زمین‌ها را خریداری کرده و در جهت استفاده از فضای سبز آنها را به کار گیرد و یا مجوزهای لازم را برای ساخت و سازهای مسکونی و تجاری به دارندگان این اراضی اعطا کند.
در حال حاضر در حاشیه بلوار پیامبر اعظم(ص)، میدان بسیج، محله هنرستان، کلهری، بلوار 15 خرداد، میدان شهید محلاتی، پیام‌نور و... زمین‌های خالی بسیاری وجود دارد که سازماندهی آنها می‌تواند علاوه بر بهبود نمای شهری، گام مهمی در برچیدن کانونهای گرد و غبار با منشا درون شهری باشد.
