به گزارش تابناک از قم، رهبر معظم انقلاب تعبیراتی مانند «خدوم»، «پرتلاش»، «مؤمن»، «مردمی» و «مجاهد» که البته در زمان حیات آیت الله رئیسی در دوران ریاست جمهوری هم چنین تعبیراتی در مورد ایشان بکار برده بودند.
در توصیفاتی اینچنین نخستین نکته‌ای که باید به آن توجه داشت، تفاوت میان توصیف به عنوان تمجید یک شخصیت و توصیف در مقام ترسیم یک الگوی مدیریتی است.
وقتی کسی در جایگاه رهبری انقلاب از "اخلاص"، "پرهیز از حاشیه"، "تلاش شبانه‌روزی" و "ارتباط با مردم" در وصف آقای رئیسی به عنوان رییس جمهور سخن می‌گویند، این صفات را صرفاً برای تمجید از یک شخص به کار نمی‌برند، بلکه این صفات، در حکم شاخص‌هایی هستند که از منظر رهبری باید در مدیران نظام جمهوری اسلامی وجود داشته باشند.
به بیان دیگر، ستایش از فرد، حامل پیامی برای دیگران نیز هست که این‌گونه باشید. کما اینکه چنین سخنی را رهبری صراحتا بیان فرمودند که «مدیریت رییسی باید الگویی برای مدیران آینده باشد».
اما آیا وجود این صفات برای اداره بهتر کشور کافی‌ست؟
از منظر اخلاق کاربردی، میان دو نوع نگرش به مدیریت تفاوت وجود دارد. نخست، نگرشی که بر ویژگی‌های فردی و فضایل اخلاقی مدیر تمرکز دارد مانند (صداقت، تواضع، خلوص نیت). دوم، نگرشی که بیشتر معطوف به کارآمدی، تخصص، و خروجی‌های عینی برنامه‌ها وسیاست‌هاست
رهبر معظم انقلاب، دست‌کم در توصیف‌های مربوط به آیت‌الله رئیسی، گرایش بیشتری به رویکرد نخست دارند. آنچه در مورد ایشان ستایش می‌شود، ویژگی‌های شخصیتی و مدیریتی است، نه مثلاً میزان تحقق شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی، البته این بدان معنا نیست که کارآمدی ایشان نادیده گرفته شده است، اما اولویت ارزشی، به فضایل اخلاقی و ویژگی‌های مدیریتی داده شده است.
رهبر معظم انقلاب با تأکید بر صفاتی، چون اخلاص، تلاش بی‌وقفه، و مردمی‌بودن، تصویری فضیلت‌محور از آیت‌الله رئیسی ارائه می‌دهند.
شاید بتوان گفت که در نگاه مقام معظم رهبری، ارزش‌ها و فضیلت‌های اخلاقی و شخصیتی مقدمه کارآمدی‌اند، یعنی اگر مدیری مؤمن، متعهد، و با روحیه جهادی و تلاشگر باشد، احتمال کارآمدی‌اش بیشتر است. چیزی که بطور نسبی در مورد شهید رییسی مصداق پیدا کرده بود
یادداشت: علی اصغر بسطامی
/س/