به گزارش تابناک مازندران، امروز روز درختکاری و نخستین روز از هفته منابع طبیعی بود، ربیع فلاح رئیس سابق سازمان جنگلها و مراتع کشور که 7 سال تصدی این کرسی مدیریتی را بر عهده داشت امروز در قامت استاندار مهمترین استان جنگلی کشور با 38درصد جنگلهای هیرکانی کشور، اعترافاتی کرد که اگرچه در نگاه ظاهری شجاعت یک مسئول را میرساند اما در حقیقت ثابت کننده سالها اشتباه در مدیریت جنگل و نگاه برخورد محور با روستائیان است.
فلاح در سخنان امروز خود بر ضرورت تامین منافع جنگلنشینان در مازندران پای فشرد و گفت: ما راهی جز این نداریم که هم منافع این مردم را تضمین کنیم و هم در جهت حفاظت، احیا و بهرهبرداری از منابع این افراد را شریک کنیم، ما روستاهای زیادی را در حاشیه جنگل داریم که روستائیان در آن زندگی میکنند، در حقیقت وقتی از جنگل یاد میکنیم از سلامت درختان و گونههای گیاهی حرف میزنیم باید به مجموعه این موارد مانند مسائل اجتماعی جنگل نیز توجه داشته باشیم.
اشاره آقای استاندار به اجرای طرح خروج دام از جنگل و مخالفت خود با این طرح بود، همان طرحی که گاوها را مسئول نابودی جنگل قلمداد کرده بود.
این یعنی آتشسوزی و نبود بالگرد آبپاش، برداشت بیرویه چوب درختان چندصد یا چند هزار ساله، فساد حاکم بر تحویلداری چوب در برخی مجموعههای بهرهبردار که شرح آن را خواجه حافظ نیز میداند هیچ تاثیری نداشت! فقط گاوها و گوسفندان بودند که درختان تنومند را میخوردند!
حال بعد از چند دهه! مسیر بازگشت از سیاستی را برگزیدهایم که به جای خارج کردن چوپانان غیرمجاز و دامها از جنگل، آنان را به مشارکت برای تامین معاش خود دعوت میکند، حال این سالها چه میزان انرژی، نیروی انسانی و بودجه کشور برای اجرای آن طرح صرف شد بود بماند...
مانوری از جنس دریانشینان
اما امروز یک رویداد ویژه دیگر نیز اینبار در شمال مازندران اتفاق افتاد، سواحل مازندران امروز صحنه مانور مبارزه با کسانی بود که آنان را "قاچاقچیان ماهی" نامیدهایم.
اغلب اینها همان کسانی که ماهی را به صورت چند هزار تنی به خارج از کشور قاچاق میکنند، ماهیان فاسد از دریا صید می کنند، یا ماهیان حرام گوشت را به مردم میفروشند، نیستند، من آنها را میشناسم، آنها لقمه نان قاچاق میکنند...
شبها تا صبح سوار بر تیوپ و به جای سر بر بالین خواب، سر به تقدیر سپردهاند تا اگر طوفان نشود و راه بازگشت مهیا باشد، با لبخندی بر لب و لقمهای از نان، به خانواده سلام دوباره بگویند.
حالا که فهمیدهایم جنگلنشینان تهدیدی برای جنگل نیستند، نوبت اتهامزنی و انگشتی است که به سوی دریانشینان اشاره رفته است.
100 صیاد را دستگیر میکنیم، 500 تور صیادی را جمع میکنیم، میگیریم، میبندیم تا گره از کار دریا باز کنیم، غافل از اینکه دریا را صنایع بیچاره کردهاند، صنایعی که به غایت آلایندهاند، سم، کود، پسابهای صنعتی، آلودگیهای نفتی، فضولات کشورهای ساحلی همسایه و ... را باید از دریا خارج کنیم.
دستکم 30 سال دیگر طول میکشد تا دریابیم دریا با شکمهای گرسنه نابود نمیشود، احتمالا استاندار آنموقع مازندران سخنان امروز ربیع فلاح را اینگونه با نتیجهگیری خود بیان میکند:
ما روستاهای زیادی را در حاشیه دریا داریم که روستائیان در آن زندگی میکنند، در حقیقت وقتی از ساحل یاد میکنیم و از سلامت ماهیان و گونههای آبزی حرف میزنیم، باید به مسائل اجتماعی دریا نیز توجه داشته باشیم. دریا نشینان را برای احیای دریا بکار گیریم!
انتهای پیام/