تابناک خراسان جنوبی: آیت الله سید علیرضا عبادی در دیدار رئیس هیأت عالی جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی مسایل مهمی پیرامون دانشگاهها و تاثیر آن بر اجتماع ایراد فرمودند که بنابر اهمیت بالای آن توسط تابناک خراسان جنوبی انعکاس می یابد.
ایشان در این دیدار با بیان اینکه اعضاء و اندام انسان در کارهای اجرایی فعال است اما این مغز است که همه چیز را تنظیم میکند و جهت می دهد؛ فرهنگ را مغز اجتماع عنوان فرمودند. ایشان با ذکر اهمیت مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی بر ضرورت اجرای درست مصوبات و نظارت بر آنها تاکید فرمودند. ایشان به مسیری که از سند بنیادین آموزش و پرورش تا سند دانشگاه اسلامی وجود دارد تاکید کردند این دو سرنوشت فردای جامعه را آنها رقم میزنند.
آیت الله عبادی با اشاره به بهره برداری اندک از قدرت معنوی انقلاب فرمودند: دبیر کل سازمان ملل معاصر با امام(ره) پرزیدنت دكوئيار سخنرانی در یکی از کشورهای اروپایی داشت- البته بعد از سمتی که داشت- که گفت انقلاب اسلامی ایران آنقدر قوی بود که اگر اروپا خصمانه با آن برخورد نمیکرد همه مشکلات فرهنگی اروپا را هم میتوانست حل کند. و با وجود اینکه بالاخره بیگانه است اما سرجایش یک اعترافی میکند.
ایشان افزودند: انقلاب به تعبیر امام(ره) انفجار نور است؛ اما در سلسله مراتب به گونههای مختلف، خود ما آن بهرهبرداری را نکردیم. فرهنگ مسئله اصلی است، چون انسان اصلاً موجود فرهنگی است؛ همه رشتهها، همه تخصصها به جای خودش اما آن که میتواند به آنها جهت دهد فرهنگ است.
ایشان مسایل اصلی پیرامون موضوع دانشگاه اسلامی را اینگونه عنوان کردند: خُب وقتی به اصطلاح دانشگاه اسلامی مطرح می شود که مسئله این نیست که آنجا سر وقت نماز بخواند؛ در دهها و صدها مسئله یکیاش آن است؛ مهم تفکر اسلامی است، تعهد اسلامی است، التزام اسلامی است. و اینکه به هر حال از کلاس آمادگی قبل از دبستان که شروع کرده و آمده و فارغ التحصیل دانشگاه شده با چه تفکری آمده؟ الان چه تفکری دارد؟ حالا چه او، چه حوزه، فرق نمیکند.
اگر منتظر است در فلان جا به کار گرفته شود، یعنی فرهنگش اقتضا میکند که او را به کار بگیرند و یک مسئولیت هم به او بدهند و الا یک موجود سرگردان است یا جذب خارج میشود؛ پس تمام زحمات روی ظاهر بوده است. باید پرسید چقدر روی فرهنگ نیروی انسانی خودمان، فرزندان خودمان کار کردیم که او اصولاً طوری بار بیاید که وقتی تحصیلاتش تمام میشود منتظر کسی نباشد بلکه خودش کارآفرین باشد، خودش به هر حال از ذخایر دانش خودش و ابتکار ذوقی خودش بتواند از این سرمایه عظیم برای کشور خودش استفاده کند. که خُب این که نیست.
حالا فرض بفرماید نقدهای که در رادیوی صبحگاهی مثلاً اینها میبینید که از اختلاس و بیعدالتی و سوءاستفاده دَم می زند، چرا؟ به جهتی که ما با اسلام فاصله داریم؛ نه تنها با اسلام فاصله داریم بلکه ما به هر حال آنچه را که از اسلام دَم میزنیم و وحی الهی است که یک چیزی است بالاخره خیلی فراتر از این مسائل از نظر ارزشی؛ آنجا به هر حال جای تعهد و جای التزام و جای ایثار است، جای از خودگذشتگی است، جای اهداف عالیه است. نخیر، مقایسه بفرماید با کشورهای که اصلاً مسلمان هم نیستند؛ مسلمان نیست اما فرزندانش را طوری بار میآورد که روی منافع ملیشان به هر حال حساب باز میکند؛ متاسفانه ما نه آن را داریم نه این را داریم؛
ایشان فرمودند مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی چقدر ارزشمند است اما در صحنه میدانی کم میآوریم. این هم که الان مشاهده میکنید که نارضایتیها ایجاد میشود، نارضایتی را که ایجاد میکند؟ بالاخره ما هستیم و قوای سه گانه؛ قوای چهارگانه که نداریم. بله، ممکن است عدهای به هر حال ناصالح هم یک حرفهایی بزنند یا آشوبهای بخواند، اینها هست دیگر اما واقعش این است که مسئله آن نیست؛ مسئله این است که نیروهای اجرایی، نیروهای مقننه، نیروهای قضایی به قانون عمل نمی کنند و نارضایتیهای ایجاد میشود در جامعه که این نارضایتیها زمینه نفوذ بیگانه را فراهم میکند؛ بعد او آشوبطلبی میکند، اما اینها آشوبطلب نیستند؛ ناراضی هستند.
ایشان پیرامون مشکلات اخیر درجامعه فرمودند: مشکلاتی که به من و شما به هر حال مراجعه میشود مستحضرید بسیاری از اینها مشکلاتی است که حق با آنها است اما قوای سه گانه زیر بار نمیرود. قوای سه گانه همین محصولات دانشگاهی ما هستند، همین حوزوی ما هستند، همان سند بنیادین آموزش و پرورش ما هستند که اینطور پرورش کرده؛ عیناً بالاخره مثل فرق نمیکند گفت مربی بیار و مربا بساز؛ مربیهای که دارند این محصول را میدهند به هر حال کوتاهی کردند.
واقعش این است که کوتاهی کردیم و خُب گاهی هم خودش را این نشان میدهد. راهش هم این است که فرق نمیکند استغفار، توبه، برگشت این است که برگردیم به آنچه که باید برگردیم. خُب گاهی رؤسای قوای سه گانه با هم مینشینند مشاهده میکنید، بسیار خُب برای چه مینشینند؛ شما هم بخاطر دارید بنده هم – نمیدانم حالا یکسال قبل بود، بیشتر بود، کمتر بود که مکرر از این برنامه – حالا منظور آن جملهی که آقا فرمودند – رؤسای محترم قوای سه گانه با هم نشستند، باهم صحبت کردند مثل درد دل این میگوید آقا آنجایش کج است، او میگوید آنجایش عیب دارد و آن میگوید فلان بعد روز بعدش آقا فرمودند- که شما با هم نشستید گزارش میدهید آنجایش خراب است، آنجایش عیب دارد، آنجا مشکل دارید؛ شما خبرنگارید که گزارش میدهید! این کار خود شماست؛ با هم بنشینید حلش کنید این میگوید آنجایش خراب است، آنجا عیب دارد. به هر حال « ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ»۱، « وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ»۲، فردا ما را هم نگه خواهند داشت؛ اصلاً خواهند پرسید که به هر حال با این سیستم چگونه عمل کردید؟ این محصولات شما چه شد؟ این جوانان شما چه شد؟ این مردم شما چه شد؟ این کارگر کشاورز[چه شد]؟ و حرف اول در همه اینها را فرهنگسازی میزند و این هم به عهده من و شماست.
ایشان درباره عملکرد مسئولان فرمودند: ما کوتاهی کردیم و بالاخره این همه شرایط موجود را قدر ندانستیم به طوری که حتی مردم خودمان که هر چه داریم از اینها بوده از ما ناراضی هستند؛ حالا همه حرفهایشان هم ممکن است حرف حساب شده نباشد اما مسلم در بخشهایی ما کوتاهی کردیم که وقتی در آنها این مشکلات مانده، این عقدهها مانده، حرفهای حساب نشدهی هم دارند؛ که ما باید صادقانه هم خود ما استغفار کنیم، هم با مردممان صحبت کنیم، هم جاهایی که مردم درست میگویند قبول کنیم؛ بعد که قبول کردیم جاهایی هم که درست نمیگویند بگوییم این عیب هم مال شماست.