در زمان محمدحسن مبارز به سال ۶۵۲ مهی(:قمری)، محرابی به این آتشگاه افزوده شده و از آن پس، این سازه مسجد شدهاست. در نزدیکی آتشکدهٔ آذرخش، آسیابی در دل کوه ساخته شدهاست که از نظر معماری در نوع خود یگانهاست. این آسیاب دارای دو تنورهی بزرگ سنگی در بالای کوهاست، که از راه آنها آب وارد آسیاب میشده است.
برخی از پژوهشگران بر این باورند که آتشکدهٔ آذرخش در آغاز یکی از نیایشگاههای مهرپرستان آریایی بوده که در روزگار ساسانیان به آتشکده دگرگون شدهاست. این آتشکده در سده هفتم هجری به مسجد تبدیل شد.
.