تابناک/گیلان ۲۰ اردیبهشت ماه «روز گل محمدی و گلاب» نامگذاری شده است. روستای گیلده در این روز میزبان مسئولان و باغداران گل محمدی شهرستان شفت است تا به استقبال ویژه برنامه‌های هشتمین جشنواره گلاب گیلده بروند به گزارش تابناک گیلان.
اسفندماه سال ۱۴۰۱ و در جلسه ۸۹۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی و به پیشنهاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۲۰ اردیبهشت بنام «روز گل محمدی و گلاب» تصویب شد و حالا دو سالی می‌شود یک رویداد فرهنگی در تقویم کشور ثبت شده است. ثبت این رویداد مدیون تلاش شورای فرهنگ عمومی شهرستان کاشان است و برای هر ایرانی نام گل محمدی و گلاب ایران، شهرستان کاشان و باغ‌های زیبای گل محمدی این شهرستان را تداعی می‌کند.
اردیبهشت ماه هرسال، شهرستان کاشان، میزبان گردشگران ایرانی و خارجی است که برای دیدن خانه‌های تاریخی شهر کاشان، طبیعت زیبا و باغ‌های نیاسر، قمصر، اردهال و دیگر شهر و روستاهای تولید کننده گلاب می‌روند. اما جالب است بدانید از ۱۰ سال پیش روستای «گیلده» شهرستان شفت در استان گیلان نیز از نیمه اردیبهشت تا نیمه خردادماه، پذیرای علاقمندان به باغ‌های گل محمدی و صنعت گلاب‌گیری است.
این روستا از قدیم تولید کننده گل محمدی بوده و مردمش به طور سنتی گلاب تهیه می‌کنند و به ابتکار یک معلم کارآفرین، نخستین کارگاه گلاب‌گیری در روستای گیلده به راه می‌افتد و پس از آن شاهد اشتیاق و علاقه اهالی گیلده برای توسعه باغ‌های گل محمدی در روستای گیلده هستیم؛ به طوری که اکنون ۸۷ باغدار ۳۲ هکتار از زمین‌های گیلده را زیر کشت گل‌های محمدی برده‌اند و به جای یک سایت گلاب گیری، حالا ۵ سایت گلاب‌گیری در گیلده فعالیت می‌کند. چندسالی می‌شود که به همت اهالی و مسئولان شهرستان شفت و با هدف معرفی گلاب این شهرستان، جشنواره گلاب‌گیری در روستای گیلده برگزار می‌شود. سال گذشته، هفتمین جشنواره گلاب‌گیری در این روستا برگزار شد.
این معلم کارآفرین که حالا کار خود را توسعه داده و پنج دستگاه تقطیر خریداری کرده است، درباره تلاش‌هایش می‌گوید: سال ۱۳۹۰ با توجه به پیشینه منطقه، باغ گل کوچکی که از پدرم به یادگار مانده بود، احیا کردم و تصمیم گرفتم گلاب‌گیری را در منطقه توسعه دهم. چند مرحله به کاشان سفر کردم و شیوه تهیه گلاب را آموختم و با سرمایه ۴۰۰هزار تومان یک دستگاه تقطیر خریدم و کار گلاب‌گیری را شروع کردم.
مرتضی محمدی درباره پیشینه گلاب‌گیری در روستای گیلده می‌گوید: مردم گیلده از قدیم به شیوه سنتی گلاب تهیه می‌کردند. در حیاط اکثر خانه‌ها بوته‌های گل محمدی پرورش داده می‌شد. البته رنگ گل‌های محمدی گیلده به خاطر نوع خاک، به سفیدی می‌زند و شبیه گل‌های کاشان، کاملا صورتی نیست. در تاریخ گیلده آمده که نام روستا در اصل «گُلده» بوده و کم کم تبدیل به «گِلده» شده است. آن هم به‌دلیل رونق صنعت سفالگری در این منطقه است. زیرا خاک رس زردرنگ این منطقه برای سفالگری بسیار مناسب بوده و از قدیم در گیلده و روستاهای اطراف، حرفه سفالگری داشتیم.
مرتضی محمدی اضافه می‌کند: تخمین من این است که از دوره قاجار و بیش از ۱۵۰ سال پیش بوته‌های گل محمدی در گیلده کشت می‌شده است. خود من شاهد تهیه گلاب توسط مادربزرگم به شیوه سنتی بودم. گلاب و دیگر عرقیات از قدیم در خانه‌های مردم گیلده تولید می‌شد؛ به این شکل که گل‌های محمدی را با اندکی آب در دیگ بزرگی می‌ریختند و کاسه‌ای روی آن می‌گذاشتند و بخار حاصل از آن در کاسه می‌ریخت.
وی در مورد گل دهی باغ‌های گیلده می‌گوید: بسته به شرایط آب و هوا، پیک گلدهی از نیمه دوم اردیبهشت تا نیمه اول خرداد است و بسیاری از باغداران، گل‌های چیده شده خود را به سایت‌های گلاب‌گیری می‌فروشند.
محمدی در پایان ابراز امیدواری می‌کند با برگزاری نشست روز گل محمدی در باغ محمدی، به‌زودی مردم روستای گیلده میزبان گردشگران برای شرکت در جشنواره گلاب باشند.